Μεταξύ 85% και 90% όλων των νεοπλασμάτων στο στομάχι και το δωδεκαδάκτυλο είναι καλοήθεις. Οι καλοήθεις όγκοι του στομάχου συνιστούν μη καρκινικές αναπτύξεις που δεν εξαπλώνονται και άρα δεν κάνουν μεταστάσεις σε άλλα μέρη του σώματος. Συνήθως, οι μη καρκινικοί αυτοί όγκοι δεν είναι απειλητικοί για τη ζωή και αφαιρούνται χειρουργικά με ιδιαίτερα χαμηλό ποσοστό υποτροπής.
Καλοήθεις Όγκοι Στομάχου: Ποιοι είναι οι πιο κοινοί τύποι;
Υπάρχουν πολλοί τύποι μη καρκινικών όγκων του στομάχου αλλά οι περισσότεροι είναι σπάνιοι.
Οι επιθηλιακοί γαστρικοί πολύποδες είναι οι πιο συχνοί καλοήθεις όγκοι του στομάχου. Αναπτύσσονται στο τοίχωμα του στομάχου και συχνά μοιάζουν με μανιτάρι με κεφάλι και μίσχο. Άλλες φορές είναι επίπεδοι και αναπτύσσονται κατά μήκος του εσωτερικού τοιχώματος του στομάχου.
Ορισμένοι επιθηλιακοί γαστρικοί πολύποδες αναπτύσσουν δυσπλασία του γαστρικού επιθηλίου, μια προκαρκινική κατάσταση. Ωστόσο και σε αυτήν την περίπτωση ο κίνδυνος να εξελιχθούν σε καρκίνο παραμένει χαμηλός.
Οι αδενωματώδεις πολύποδες αποτελούν το 10 – 20% των γαστρικών πολυπόδων. Αποτελούν μεμονωμένες βλάβες που συνήθως εμφανίζονται στο πλαίσιο χρόνιας ατροφικής γαστρίτιδας που σχετίζεται με λοίμωξη από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Σε σπάνιες περιπτώσεις δημιουργούν έλκος, προκαλώντας χρόνια απώλεια αίματος. Επειδή είναι δυνητικά καρκινικοί, ενδείκνυται η ενδοσκοπική αφαίρεσή τους.
Πιο σπάνιοι τύποι καλοήθων όγκων του στομάχου είναι οι εξής:
- στρωματικός όγκος του γαστρεντερικού – όταν έχει μικρό μέγεθος μπορεί να είναι καλοήθης, αλλά οι μεγαλύτερες αναπτύξεις είναι συχνά καρκινικές
- λίπωμα – που αποτελείται από λιπώδη κύτταρα
- λειομύωμα – που αναπτύσσεται σε λείο μυϊκό ιστό
- όγκος των περιφερικών νεύρων, όπως το σβάννωμα και το νευροΐνωμα
- εκτοπικός παγκρεατικός ιστός
- αιμαγγείωμα – που αποτελείται από μη φυσιολογικά αιμοφόρα αγγεία
- λεμφαγγείωμα – που αναπτύσσεται στα λεμφαγγεία
- ίνωμα – που αποτελείται από ινώδη ιστό
Ποια είναι τα αίτια;
Οι επιθηλιακοί γαστρικοί πολύποδες δύνανται να αναπτυχθούν λόγω μιας κληρονομικής πάθησης ή σε περιοχές του στομάχου που είναι φλεγμονώδεις ή κατεστραμμένες. Επίσης, ενδέχεται να αναπτυχθούν σε άτομα που λαμβάνουν φάρμακα που μειώνουν την ποσότητα οξέος που παράγεται στο στομάχι (όπως αναστολείς αντλίας πρωτονίων).
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Οι μη καρκινικοί όγκοι του στομάχου σπάνια προκαλούν συμπτώματα. Οι περισσότεροι όγκοι εντοπίζονται τυχαία όταν γίνεται ενδοσκόπηση του άνω πεπτικού συστήματος για άλλους λόγους.
Τα παρακάτω συμπτώματα ενδέχεται να εμφανιστούν εφόσον ο όγκος αυξηθεί σημαντικά:
- άλγος στην άνω κοιλία
- αιμορραγία
- αναιμία
- απόφραξη γαστρικής εξόδου (δηλαδή της διόδου από το στόμαχο προς το λεπτό έντερο)
- πεπτικά προβλήματα, όπως ναυτία και έμετος ή αίσθημα κορεσμού μετά από ένα μικρό γεύμα
- εξόγκωμα στην κοιλιά
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Οι καλοήθεις όγκοι του στομάχου ανακαλύπτονται συνήθως τυχαία ως αποτέλεσμα εξετάσεων για άλλους λόγους.
Η διάγνωση καλοήθων όγκων του στομάχου μπορεί να περιλαμβάνει τις παρακάτω εξετάσεις:
- ενδοσκόπηση του άνω πεπτικού συστήματος
- ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα (EUS)
- ενδοσκοπική λήψη δείγματος ιστού (βιοψία)
Τι περιλαμβάνει η θεραπεία;
Επειδή η διαφορική διάγνωση μεταξύ καλοήθων και κακοήθων ή δυνητικά καρκινικών όγκων στο στόμαχο παρουσιάζει δυσκολίες, η χειρουργική τους αφαίρεση αποτελεί τη συνηθισμένη πρακτική στην πλειονότητα των περιπτώσεων.
Ο τύπος της επέμβασης εξαρτάται κυρίως από το μέγεθος του όγκου. Για πολύποδες που έχουν μέγεθος κάτω των 2 εκατοστών, η αφαίρεση γίνεται ενδοσκοπικά.
Στις περιπτώσεις πολυπόδων μεγαλύτερου μεγέθους ή άλλων σπανιότερων τύπων καλοήθων όγκων η αφαίρεση γίνεται είτε με εκπυρήνιση ή με εκτομή τμήματος του στομάχου.